Podniesienie powiek górnych (Ptoza)
Czym jest zjawisko opadania powiek
Opadanie powiek (ptoza) to nieprawidłowo niskie ustawienie krawędzi powiek górnych. Opadająca powieka, powodując zwężenie szpary powiekowej oraz przesłonięcie źrenicy stanowi nie tylko defekt kosmetyczny, ale przede wszystkim czynnościowy. Ptoza jest przyczyną ograniczenia pola widzenia poprzez ograniczenie ilości światła wpadającego do oka. Prowadzi do osłabienia ostrości wzroku, zwłaszcza w nocy. Wielu pacjentów z opadającymi powiekami skarży się na trudności w czytaniu (opadnięcie powieki nasila się podczas patrzenia w dół) oraz na bóle karku i szyi wynikające z wyrównawczego ustawienia głowy. Opadnięcia powiek górnych nie należy mylić z tzw. zwiotczeniem skóry powiek górnych, które w większości przypadków stanowi jedynie problem estetyczny.
Dlaczego powieki opadają
O opadnięciu powieki górnej możemy mówić wtedy, gdy przesłania ona co najmniej 2 mm tęczówki oka a wysokość szpary powiekowej jest mniejsza niż 9 mm. Opadanie powiek jest chorobą polegającą na upośledzeniu mechanizmu podnoszenia i utrzymywania powiek na właściwym poziomie, wynikającą z nieprawidłowego napięcia i działania nerwów unerwiających te mięśnie lub z ich uszkodzenia.
Ptoza występuje u pacjentów w każdym wieku, może być schorzeniem wrodzonym bądź nabytym. U starszych pacjentów nieprawidłowe funkcjonowanie mięśnia dźwigacza powieki górnej wynika ze zmian degeneracyjnych pojawiających się z wiekiem, natomiast u młodszych osób często jest spowodowane uszkodzeniem rozcięgna mięśnia dźwigacza powieki górnej.
Jak lekarz stawia diagnozę
Rozpoznanie opadnięcia powieki stawia się na podstawie wywiadu, badania klinicznego chorego oraz badań dodatkowych i konsultacji specjalistycznych. U pacjentów, u których występują objawy neurologiczne, może być konieczne pogłębienie diagnostyki i wykonanie badań dodatkowych: rezonansu magnetycznego (MR), tomografii komputerowej (TK) oraz konsultacja z neurologiem.
W diagnostyce ptozy przeprowadza się także dodatkowe testy diagnostyczne, służące do oceny wydzielania łez oraz testy służące do rozpoznania miastenii.
Kto kwalifikuje się do zabiegu i jakie są wskazania do plastyki opadniętej powieki
Opadnięcie powiek stanowi nie tyko defekt kosmetyczny, ale w większości przypadków prowadzi również do zaburzeń czynnościowych (ograniczenie pola widzenia, pogorszenie ostrości wzroku, trudności w czytaniu, trudności w jeździe samochodem). Do korekcji ptozy kwalifikują się zarówno osoby pragnące uzyskać bardziej estetyczny i młodszy wygląd (wskazania kosmetyczne) jak również pacjenci wymagający poprawy komfortu funkcjonowania – poszerzenia pola widzenia (wskazania medyczne).
Przeciwwskazania do plastyki opadającej powieki
Przeciwwskazania są takie same jak w przypadku innych operacji plastycznych powiek, np. blefaroplastyki. Szczególną uwagę należy jednak zwrócić na pacjentów ze zmniejszonym wydzielaniem łez czyli tzw. zespołem „suchego oka”. Podniesienie powieki, a co za tym idzie, poszerzenie szpary powiekowej może u tych osób nasilać objawy choroby. Zespół „suchego oka” nie stanowi jednak bezwzględnego przeciwwskazania do operacji, pod warunkiem odpowiedniej suplementacji filmu łzowego – konieczność stosowania zwiększonej ilości kropli i preparatów nawilżających po zabiegu.
Jakie efekty daje operacja ptozy i dlaczego warto ją wykonać
Chirurgiczna korekcja ptozy przywraca komfort życia i funkcjonowania pacjentów. Dzięki poszerzeniu w wyniku zabiegu pola widzenia oraz zwiększeniu ilości światła wpadającego do oka następuje poprawa ostrości wzroku. Czytanie staje się bardziej komfortowe i poprawia się zdolność pacjentów do wykonywania codziennych czynności jak np. prowadzenie samochodu, zwłaszcza nocą.
Efekty wykonanego zabiegu korekcji opadającej powieki górnej są długotrwałe i możemy się nimi cieszyć przez wiele lat. Plusem operacji jest zarówno krótki, łagodny i bezbolesny czas zabiegu, brak potrzeby hospitalizacji, jak i krótki okres rekonwalescencji – po operacji można szybko wrócić do wykonywania codziennych czynności oraz aktywności zawodowej.
Na czym polega i jak przebiega zabieg opadającej powieki
Leczenie opadania powiek jest uwarunkowane etiologią choroby. Skuteczna terapia obejmuje prawidłową diagnozę przyczyn zaburzenia oraz zaplanowanie właściwej dla danego pacjenta metody operacyjnej.
Korekcja opadania powiek jest procedurą wykonywaną w znieczuleniu miejscowym, ewentualnie w znieczuleniu miejscowym z sedacją anestezjologiczną, trwającą, zależnie od metody, od 0,5 do 1,5 godziny.
Rekonwalescencja po zabiegu
We wczesnym okresie po zabiegu może być odczuwalny niewielki dyskomfort w obrębie powiek oraz umiarkowany ból, który jednak można kontrolować za pomocą zaleconych, doustnych środków przeciwbólowych. Normalnym następstwem zabiegu jest obrzęk i zasinienie okolicy operowanej, którego stopień zależy od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Objawy te jednak szybko ustępują i stają się całkowicie niewidoczne po kilkunastu dniach od operacji. Celem redukcji nasilenia obrzęków i siniaków wskazane jest stosowanie, w ciągu kolejnych dni po zabiegu, zimnych kompresów na okolice powiek. Przez okres około trzech tygodni po operacji należy się wstrzymać od aktywności sportowej oraz intensywnych ćwiczeń fizycznych. W pierwszych tygodniach po zabiegu należy unikać również sauny, a przez kilka następnych miesięcy – ekspozycji powiek na słońce oraz korzystania z solarium