Niedomykalność szpary powiekowej w przebiegu porażenia nerwu twarzowego - wszczepianie złotego implantu
Czym jest niedomykalność szpary powiekowej, jakie są jej objawy i konsekwencje
Brak możliwości całkowitego zamknięcia powiek lub zaburzenia mechanizmu ich zamykania określa się mianem niedomykalności szpary powiekowej. U pacjentów z niedomykalnością szpary powiekowej, połączoną z brakiem odpowiedniego nawilżenia powierzchni oka, wynikającym ze zmniejszonego wydzielania łez przez gruczoł łzowy, dochodzi do odsłonięcia rogówki, jej podsychania, powstawania ubytków nabłonka i w końcowym etapie – owrzodzenia. W najcięższych przypadkach może dochodzić do perforacji rogówki.
Najczęstsze przyczyny niedomykalności szpary powiekowej
Głównym mięśniem odpowiedzialnym za zamykanie szpary powiekowej jest mięsień okrężny oka, unerwiony ruchowo poprzez VII nerw czaszkowy tzw. nerw twarzowy. Porażenie nerwu twarzowego stanowi najczęstszą przyczynę niedomykalności powiek. Spowodowane jest najczęściej przez udary mózgu, stwardnienie rozsiane, procesy zapalne i guzy mózgu, porażenie Bella, choroby metaboliczne (cukrzyca, niedoczynność tarczycy) czy autoimmunologiczne (zespoły Guillaina-Barrègo, Moebiusa, miastenię, toczeń układowy).
Postępowanie terapeutyczne w porażennej niedomykalności szpary powiekowej?
W łagodnych przypadkach niedomykalności szpary powiekowej postępowaniem wystarczającym może okazać się jedynie stosowanie intensywnego nawilżania gałki ocznej (krople i maści nawilżające) oraz ochrona przed jej wysychaniem w czasie snu poprzez zaklejanie oka opatrunkiem lub stosowanie tzw. komory wilgotnej. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego wdrażane jest leczenie chirurgiczne. Metodą pozwalającą na przywrócenie funkcji powiek z równoczesnym uzyskaniem dobrego efektu kosmetycznego jest wszczepienie złotych implantów do powiek.
Na czym polega zabieg wszczepienia złotego implantu do powieki górnej
Podczas wizyty kwalifikacyjnej, w trakcie badania pacjenta, lekarz ocenia stopień niedomykalności szpary powiekowej oraz ciężar złotej płytki, która umożliwi właściwe – całkowite zamknięcie oka. Szacowanie wagi złotego implantu wykonywane jest poprzez naklejanie na zewnętrzną powierzchnię powieki górnej ciężarków o wadze od 0.8 do 1,6g i ocenę stopnia domknięcia powieki przy danym obciążeniu. Samo wszczepienie złotego obciążnika wykonywane jest w znieczuleniu miejscowym. Zabieg trwa od 40 do 60 minut i może być połączony z dodatkowymi procedurami korygującymi inne nieprawidłowości powiek wynikające z porażenia nerwu twarzowego (plastyka odwiniętej powieki dolnej).
Czy zabieg jest bezpieczny i czy mogą wystąpić jakieś powikłania po operacji
Zabieg jest zarówno bezpieczny jak i skuteczny – pozwala uzyskać dobre zamknięcie szpary powiekowej i poprawić jakość mrugania zarówno we wczesnych, jak i w bardziej rozwiniętych stadiach choroby.
W razie powrotu funkcji nerwu twarzowego możliwe jest łatwe usunięcie implantu. Zabieg jest więc całkowicie odwracalny. Zastosowanie implantów ze złota ma wiele zalet: złoto jako materiał obojętny biologicznie jest dobrze tolerowane, nie wpływa na możliwość przeprowadzenia oraz jakość badania rezonansem magnetycznym, a właściwie umiejscowiony obciążnik pozostaje praktycznie niedostrzegalny dla otoczenia.