clock-lineemail-lineemailfacebookinstagramlinkedinpinterestpointer-linequotetelephone-linetelephonetwitter
Blog

Dostępne metody korekcji wzroku – kiedy laser, a kiedy soczewka?

Opracowała mgr Klaudia Polowiec

Wady wzroku są narastającym problemem, z którym zmaga się coraz większa część populacji. Powszechnie stosowaną metodą korekcji są okulary, po nich soczewki kontaktowe. Jednak zależnie od stylu życia, komfortu czy podejmowanych aktywności mogą stanowić pewne ograniczenie. Rozwiązaniem stają się chirurgiczne metody pozbycia się niemiarowości oka. Nowoczesna chirurgia okulistyczna oferuje wiele możliwości skorygowania wady wzroku, ale która z nich jest najlepszym rozwiązaniem?

Laserowa korekcja wady wzroku – czy jest to metoda właściwa dla każdego?

Laserowa korekcja wady wzroku jest zdecydowanie najbardziej znaną i najczęściej wykonywaną metodą usunięcia wady wzroku. Wartość wady możliwej do skorygowania laserem jest uwarunkowana budową anatomiczną oka – grubością i kształtem rogówki. Istotna jest szerokość źrenicy pacjenta w warunkach skotopowych – zbyt szeroka źrenica może powodować niepożądane efekty np. fotopsje. Laserowa korekcja wady wzroku umożliwia skorygowanie niemiarowości w określonym zakresie (krótkowzroczność do – 12,0 D, nadwzroczność do + 5,0 D, astygmatyzm od – 6,0 D do + 5,0 D i astygmatyzm mieszany: do 5,0 D), oznacza to, że w przypadku większych wad wzroku i/lub zbyt cienkiej grubości rogówki konieczne będzie wybranie innej metody korekcji wzroku. Najlepszy efekt zabiegu laserowego usunięcia wady uzyskuje się u osób pomiędzy 21 a 45 rokiem życia. Zachodzące w obrębie soczewki ocznej zmiany inwolucyjne sprawiają, że po 40 roku życia soczewka zaczyna tracić swoją elastyczność, a wraz z nią zdolność do akomodacji. W efekcie widzenie w bliskich odległościach staje się problematyczne i niezbędne stają się bardziej dodatnie moce korekcyjne przy patrzeniu w bliskich odległościach. Stan ten nazywany jest prezbiopią (starczowzrocznością). Podczas laserowego usunięcia wady wzroku działanie lasera dotyczy tylko zewnętrznej struktury oka – rogówki, nie ma zatem wpływu na postępujący w oku proces zmiany fizjologii soczewki. Wykonanie zabiegu u pacjentów w wieku około prezbiopijnym wiąże się z potrzebą używania okularów podczas wykonywania czynności w bliskich odległościach lub jest powodem, aby wybrać inną metodę korekcji wady. Tu z pomocą przychodzi refrakcyjna wymiana soczewki.

Refrakcyjna wymiana soczewki – kiedy powinniśmy się na nią zdecydować?

Jak już wcześniej wspomniano podczas refrakcyjnej wymiany soczewki usuwana jest soczewka własna pacjenta, a w jej miejsce wszczepiana sztuczna soczewka wewnątrzgałkowa. Zabieg najczęściej wykonuje się u osób po 45 r.ż. Ten sam zabieg jest przeprowadzany podczas usunięcia zaćmy (z tą różnicą, że powodem usunięcia soczewki jest skorygowanie wady wzroku). Pomiary dokonywane w trakcie wizyty kwalifikacyjnej do zabiegu pozwalają na wyznaczenie parametrów wszczepianej soczewki tak aby korygowała niemiarowość oka zapewniając tym dobre widzenie bez potrzeby stosowania korekcji okularowej. Dlatego też u osób, które z różnych powodów nie zakwalifikowały się do laserowej korekcji wzroku oraz pacjentów w wieku prezbiopijnym refrakcyjna wymiana soczewki będzie bardzo dobrym rozwiązaniem. Zabieg wykonywany jest jednorazowo, efekty są stałe, a zakres korygowanych wad szerszy niż w przypadku laserowej korekcji wzroku. Zastąpienie biologicznej soczewki sztuczną pozwala na korekcję krótkowzroczności, nadwzroczności, astygmatyzmu i prezbiopii oraz eliminuje ryzyko pojawienia się zaćmy w przyszłości, zaś w przypadku pacjentów, u których zdiagnozowano zaćmę pozwala na jej usunięcie i jednoczesną korekcję wady wzroku.

Rodzaje soczewek stosowanych w refrakcyjnej wymianie soczewki?

Decyzję o tym, który model soczewki będzie najlepszy i sprosta wymaganiom wzrokowym pacjenta podejmuje lekarz przeprowadzający kwalifikację do zabiegu wraz z pacjentem. Dostępne soczewki wewnątrzgałkowe to:

  • soczewki jednoogniskowe – zapewniają wyraźne widzenie w dalekich odległościach, do czynności wykonywanych z bliska niezbędne będzie wsparcie okularami korekcyjnymi.
  • soczewki wieloogniskowe – stosowane w celu skorygowania niemiarowość oka zarówno w odległościach dalekich i bliskich, co pozwala na wyraźne widzenie bez potrzeby stosowania okularów.
  • soczewki z wydłużoną ogniskową – redukujące efekt halo i olśnienia, również umożliwiające dobrą jakość widzenia w dalekich i bliskich odległościach.

A może wszczepienie soczewki fakijnej?

Soczewki fakijne to tworzone na bazie kolagenu biokompatybilne soczewki, które są wszczepiane pomiędzy tęczówkę a soczewkę pacjenta (soczewki tylnokomorowe). Zawierają filtry UVA i UVB stanowiące dodatkową ochronę dla oka. Soczewki fakijne umożliwiają korygowanie wad wzroku w bardzo dużym zakresie:

  • krótkowzroczność od –0,5 do –20 dioptrii
  • dalekowzroczność od +0,5 do +10 dioptrii
  • astygmatyzm do +6 dioptrii

Najnowsze modele pozwalają również korygować prezbiopię i są dedykowane dla osób pomiędzy 45-55 r.ż. Jest to odwracalna chirurgiczna metoda korekcji wzroku, gdyż jeśli zajdzie taka potrzeba soczewki można wymienić. Soczewki fakijne także umożliwiają precyzyjne widzenie i są polecane w przypadku wad wzroku niemożliwych do skorygowania laserem (np. z powodu zbyt cienkiej rogówki), dla osób żyjących aktywnie czy uprawiających sport.

Najlepszą metodą korekcji wzroku jest ta, dzięki której możliwe będzie osiągnięcie w bezpieczny sposób zaplanowanego rezultatu. Wybór odpowiedniego sposobu chirurgicznej korekcji wzroku jest uwarunkowany czynnikami anatomicznymi, stylem życia, możliwościami korekcyjnymi jakie oferuje dane rozwiązanie. Podczas kwalifikacji do zabiegu lekarze okuliści i optometryści wykonując liczne badania i pomiary przedstawiają oraz omawiają rozwiązania, które przyniosą najlepsze efekty u danego pacjenta.